Baliflits 12 2018

Vrijdagmorgen. Hallo allemaal, hier dan weer een paar flitsjes uit het zonnige     🤣🤣🤣Sanur. Maandag heerlijk strandweer, dus lekker gebadderd in zee. Om vier uur weer dreigende luchten, waren we ook eens op tijd terug voor de koffie. Dinsdag en woensdag ook naar het strand geweest. Dinsdag kreeg ik een mailtje van Toro, onze chauffeur van twee jaar geleden, die ons Oost-Java heeft laten zien, dat hij woensdag op Bali zou zijn en als hij tijd over had ons graag zou willen bezoeken. Woensdag de Ipad mee naar het strand om te kunnen zien of hij reeds gearriveerd was op Bali. Hij zou een seintje geven als alles zou lukken. Toen we naar huis gingen, nog steeds niks gehoord van Toro. Na het koffiedrinken nog even g.  en ja hoor, twee uur geleden had hij al een berichtje verstuurd dat hij op Sanur was, zo zie je dat het  internet nog altijd niet in orde is. We zijn eerst nog even wezen eten op de markt , dat het snelste gaat,  maar het was hartstikke druk op de markt. Gepke en ik hebben . een  mie- tje gegeten met een kruk als tafel en gewoon van één bord. Een hele portie is ons  veel te veel                                            hier. Volgens mij zijn de porties afgestemd op een mannenmaag. Erg gelachen en ontzettend veel bekijks. Gauw weer op de fiets naar huis en nog steeds geen berichtje van Toro terug. Even later stond Toro toch nog plotseling voor onze neus. Renee en Gerard zaten nog in de eetzaal en toen zijn we met zijn allen daar even gaan zitten . Lekker even bij gekletst en heerlijke mangi's gegeten. Toen we hem vertelden dat we donderdag naar de Twinlakes zouden gaan, zei Toro dat dat zijn lunchstop zou zijn voor de volgende dag. Donderdagmorgen zijn we om half negen ingestapt in een busje voor 16 Orangs. Ik zei al tegen Roeland, moeten we hier met 15 mensen in. Zoals jullie weten kan ik niet zo best tegen autorijden en kon ik op de tweede bank zitten. We waren nog geen 200 meter op pad of de airco deed het niet, toen dit hersteld was, konden we weer verder. Ik denk dat we een 300 meter verder waren, dat Rens, de kleinzoon van Jan en Gepke riep: ik wil eruit. Ook Ruud kreeg het spaansbenauwd in die kleine ruimte met zoveel mensen en stapte met Rens uit. Als je claustrofobie hebt en ook nog eens een kakofonie van stemmen om je heen hebt, kan ik dat best begrijpen ,met zijn dertienen en de chauffeur dus verder op pad. Agus had de gang er best in en waren we op tijd in Pacung om van een kop koffie en de prachtige natuur te genieten. Nadat iedereen voorzien was, konden we vanaf de zaal, die er op ingericht was , door de tafeltjes tegen de balustrade te zetten en de stoelen erachter, de rijstvelden en de bossen van boven af  konden bekijken. In één   prachtig! Bij het verlaten zagen we dat ze boven de ingang een Markizarank hadden staan, vol met rijpe vruchten. We mochten hier een paar van plukken, nou dat was niet tegen dovemansoren gezegd. Toen we allemaal waren voorzien ging de reis hoger de bergen in. Natuurlijk zijn we even gestopt bij de aapjes die hier langs de weg zitten , gingen ze potjandorie de aapjes markiza voeren, zonde! Maar ze vonden ze wel heel lekker.  Genietend van een overweldigende natuur, zoveel schakeringen in het verschillende groene landschap, daar krijg je nooit genoeg van. Op een gegeven moment zaten we letterlijk in de wolken, je kunt je dat niet voorstellen, dat je je op de grond in de wolken bevindt. Het lijkt of je in de mist rijdt. Je moet de berg over om bij de Twin-lakes te komen. Op de foto's kunnen jullie zien, hoe op het ene moment alles helder is en daarna trekt alles weer dicht. Geweldig! Omdat Toro hier zijn lunchstop zou houden, ben ik even een rondje gaan lopen, langs de geparkeerde auto's , zodoende kon Ori die in de buurt was een mooie foto maken, Toro  werd net wakker, toen ik bij de auto kwam . Hem even voorgesteld aan de mensen die hem nog niet kenden en samen koffie gedronken. Ooit hopen we nog eens een reisje met hem te maken. Deze jongen weet zo ontiegelijk veel van Bali en Java en weet dat we niet alleen maar de toeristische dingen willen zien, maar ook willen genieten van de natuur.na nog een bordje Pisang Goreng hebben we afscheid genomen van Toro en ging de reis verder . In Bedugul zijn we naar de locale markt gegaan en al gauw komen de verkopers op je af. Na een boel plezier en wat inkopen, denk aan Rolex horloges, sarongs, een souveniertje, saffraan en kurkuma enz. Enz. Toen op naar  Renee zijn favoriete Durianstalletje. Je ziet o langs de weg, maar bij deze is het altijd 100 procent goed. Na al die jaren weet ze nog precies wie we zijn en begint direkt al vruchten open te maken, om te laten proeven.het is net of ze een neus heeft voor vruchten, want ook de mangi's en de bananen, jackfruit en alle andere vruchten zijn eerste klas. Het is een goed Durianjaar, vandaar dat we die geregeld eten. Normaal zijn ze best prijzig, de plaatselijke bevolking eet deze vrucht dan ook niet veel, ze zijn er meestal wel gek op.  Maar ja, als je ze verkoopt, kun je weer andere dingen kopen. Na ons buikje vol gegeten te hebben met al deze heerlijke vruchten, moesten we nog ongeveer een uurtje rijden naar ons visrestaurantje. Ketut Ria stond ons al op te wachten. Met een dikke knuffel werden we ontvangen. Ze had de tafel feestelijk gedekt ter ere van haar speciale gasten. Gurame is haar specialiteit. Ze werden dan ook weer heerlijk opgediend in een vruchtensaus. dessert was een schaaltje met vruchten, waar we weer  volop van hebben  genoten. Echt  heel lekker gegeten in een heerlijk rustige omgeving. 6 uur was het tijd om weer huiswaarts te keren. Afscheid van onze Ria en haar man genomen. Ze stopte ons nog een tas vol fruit toe om mee te nemen, zodat we vanmorgen Ton op het strand hebben verwend met Drakefruit en zelfgeplukte Markiza en roze Markiza. Ton is net als ik gek op fruit. Om half acht waren we weer bij Bumas en eerlijk gezegd waren we allemaal wel een beetje moe. Na alle inkopen te hebben opgeruimd, een poezewasje, nog een glaasje avocadojuice , de foto's nog even op face-book gezet. Kijken we terug op een heerlijke dag uit met de koffiegroep. Vandaag naar het zonovergoten strand , lekker relaxen en dan morgen middag met de Bumasgroep naar de cookingclub. Jullie zien, we hebben het heel druk, zodat de dagen voorbi vliegen. We genieten volop. En voor de thuisblijvers en de thuisgaanders  . We sturen jullie vanuit het zonnige Bali heel veel warme knuffels .😍😍😍😍😍😍😍p.s. natuurlijk hebben we voor ons strandclubje ook Durians meegenomen en smullen we maar weer lekker mee. Jan was blij dat we vanochtend naar het strand gingen. Rens zei dat gisteravond al dat het naar vuilnis rook. Was alleen maar de Durian die bij mij op het platje lag