Baliflits 14

En dan is onze laatste dag in Lovina al weer aangebroken. Wat gaat die tijd toch snel, als je het naar je zin hebt. Nog wel een “ beetje “ spierpijn in de benen van al dat traplopen, maar dat mag de pret niet drukken. Om half zeven opgestaan om nog een uurtje van ons mooie plekje te genieten. Eerst zo goed en kwaad als het ging de koffers ingepakt. Wat neemt een mens toch altijd een rotzooi mee, of je nu een paar dagen of een paar maanden weg gaat. Om half negen naar ons laatste strandzicht - ontbijt. Heerlijk vers fruit en van alles wat er aangeboden werd genoten. Vandaag is het hier wat drukker, omdat vrij veel locals een nachtje Lovina hebben geboekt tijdens deze feestdagen. Om 10 uur stond onze Bob weer klaar om ons via de witte liggende boeddha terug te brengen naar Sanur. We waren al 3 x voor een gesloten deur bij de witte Boeddha geweest. Ik heb tegen Bob gezegd, dit is de laatste keer. Als ze nu weer in retire zijn, ga ik niet weer. Het is een hele lange rit over en in de bergen. Wel verschrikkelijk mooi om ook de natuur hier te bewonderen. Het is hier zo adembenemend mooi als je van de vele schakeringen van de natuur houdt.

Toen we dan eindelijk de witte Boeddha mochten bewonderen, was het toch echt wel de moeite waard om de rit hierheen te maken. Natuurlijk veel foto’s gemaakt om thuis nog vele malen te kunnen nagenieten. Nog een “kippenvel” momentje voor mij bij de witte Boeddha. Er kwam een duif aanvliegen, bijna landde hij op mijn arm. Schrikken natuurlijk. Even later komt hij opnieuw om echt te landen, toen kwam er nog een tweede bij op mijn andere schouder. Twee witte duiven. Nou ik had echt overal  kippenvel. De tweede ging waarschijnlijk op mijn bloem af, die ik achter mijn oor had. Bovendien ging nr 1  ook nog poepen, maar deed dat netjes naast mijn arm. Als ik nu geen geluk krijg dit jaar, dan weet ik het niet meer?
Het was erg druk op de weg. Vele families waren naar hun geboortedorp getrokken om dit feest samen te vieren en die moesten natuurlijk ook weer terug. Over 8 dagen hebben ze Kalungang en ook dit zal uitgebreid gevierd worden. Dan begint de Ramadan op 10 Maart voor de Moslims en ook wordt dan Oudjaarsavond voor de Hindoes gevierd, met optochten de zogenaamde Ogo-ogo ‘s. Dit jaar geen competitie omdat er verkiezingen waren en ze bang zijn dat er relletjes ontstaan. Ja, ja ! Dan is het 11 Maart Nieuwjaar en dat betekent dat we het hotel niet uit mogen, geen internet, geen vliegtuig wat binnenkomt of vertrekt. S’avonds geen licht aan na 7 uur. De zogenaamde quiet Day. Na alle feestdagen hebben ze die stille dag ook wel verdiend.

 Door de drukte op de weg kwamen we vijf uur pas “thuis” aan. Jan gaat morgenavond weer richting huis en mocht kiezen, waar we gingen eten. Dus ging het richting Rib. Bijna te moe om te eten, maar wel gezellig! Nog even een frisse douche en SLAPEN.