Baliflits 24

  Lieve baliflitslezers. Zoals beloofd de laatste baliflits komt vanuit Wolvega. Zaterdag een beetje een spannende dag, want we wisten nog niet wanneer onze vlucht zou zijn. Zondagmorgen kregen we te horen dat er op onze eigen vlucht plaats was in de bc. Dan weet je waar je aan toe bent en wanneer je de koffers vol moet hebben. Nou vol waren ze zeker met alle mooie kadootjes die we weer mochten ontvangen. Ze zullen een goed plekje krijgen. Zondag hebben we afscheid genomen van de mensen op het strand, omdat we maandagmiddag al op tijd klaar moesten staan voor onze privetaxi. Maandag nog even naar het strand bij Anjani. Hier deed zich iets heel aparts voor. Opeens komt er iets uit de zee aandrijven. We dachten eerst nog dat het een bouwsel in de zee was, blijkt het een bovenstuk van een crematie te zijn, welke verbrand had moeten zijn. De locale bewolking was hier niet blij mee en ze probeerden het steeds weer de zee op te drijven. Er schijnt een goede en een verkeerde kant aan te zitten en als hij met de verkeerde kant aan het strand strandt is dat geen goed teken. De geest kan tenslotte nog in dit bouwsel zitten. Ze zijn hier erg bijgelovig. Dus hopen we maar dat de zee het bouwsel op het laatst heeft meegenomen. We zijn om half drie van het strand gegaan om te douchen, te verkleden en de laatste rommeltjes nog even in de koffers te doen. Zo ik al zei waren ze goed gevuld en kon er ook echt niks meer bij. Heb zelfs nog wat extra spulletjes in de tas gedaan bij Made en Gede. Die komen we volgend jaar wel weer tegen. Made en Gede waren mooi op tijd en hebben onze fietsen eerst nog even weggebracht naar Made haar ouders, om ze later weer op te pikken en te laten nakijken, zodat ze volgend jaar weer als nieuw voor ons klaarstaan. Ja en dan begint het afscheid nemen, eerst van de staff en van onze lieve vrienden, die ons deze vakantie steeds hebben bijgestaan. Sintya werd nog gauw gebracht door haar tante Nyoman, zodat ze ook mee kon naar het vliegveld. Ze hebben ons met zijn allen uitgezwaaid. We hopen hen spoedig hier in Holland terug te zien. Na een goed half uurtje kwamen we bij het vliegveld aan. Hier een paar kruiers genomen. Ze wachten rustig af, zodat we ook rustig afscheid konden nemen van ons lieve pleegggezin, die ons zoveel hebben geholpen met naar het ziekenhuis te gaan. Bij de bali vliegveld aangekomen, konden we direkt inchecken. Alles lag al klaar en plotseling  stond daar al de gevreesde rolstoel achter me. Ik had bij me zelf besloten om me maar over te geven aan de dingen, die me te wachten stonden. We werden naar de lounge van SingaporeAirlines gebracht, waar allemaal lekkere hapjes en eten klaar stond. Een half uurtje voor de vlucht werden we weer opgehaald en via een zijweg zo naar het vliegtuig gereden. Een heerlijke brede stoel stond te wachten. Op Singapore aangekomen werden we weer uit het vliegveld geplukt en van floor 2 naar floor 3 gebracht met het treintje. Op floor 3 aangekomen opnieuw naar de lounge, waar we een drankje hebben genomen. We hadden hier maar een  kwartiertje, dus ook geen tijd om iets te eten, maar alles zag er ook hier weer geweldig uit. We werden keurig op tijd weer opgehaald, door de douane en direkt door naar het vliegtuig. Waren de stoelen in het eerste vliegtuig al groot, in deze verdwaalden we bijna in onze stoel. Jeetje wat een enorme ruime zit. We zaten wel naast elkaar, maar konden elkaar maar nauwelijks aanraken omdat er een grote ruimte tussen zat, waar de dekens, wat zeg ik dekbedden waren het compleet, in opgeborgen waren. Na het diner waar een tafellakentje over je tafeltje ging en welk iets uitgebreider was dan normaal, hebben we onze bedden laten opmaken. Roeland is eerst nog een filmpje gaan kijken, maar ik had het wel gehad en ben onder mijn dekbedje gedoken. Ik heb ongeveer 10 uren geslapen. Ik werd gewekt door de stewardess. Had echt niet in de gaten dat we nog maar twee uur te gaan hadden. Een beetje stijf van het liggen, de  matrassen  waren wel een beetje hard, het blijven natuurlijk stoelen. Ook de hand was weer een beetje dikker dan de afgelopen dagen, kun je zien wat de luchtdruk doet. Na een heerlijk ontbijt met veel verse vruchten, mijn eigen crackers met kaas en jam, was er nog een uurtje over. Ik ben nog nooit zo snel van Bali naar huis gegaan. We zijn een ervaring rijker, maar stappen volgend jaar met alle liefde weer in de economy-class. Je hebt veel meer contact met andere mensen. Hier zaten maar 7 mensen. Alleen als de postcodeloterij langskomt wil ik mijn mening misschien nog veranderen. Angelique heeft ons van Schiphol gehaald. Onze koffers waren de eersten, dus dat was ook geweldig. Om tien uur zijn we richting huis gereden, om nog even in Leusden een bloemetje hebben afgegeven bij Daan en Janny. Kopje koffie gedronken, wat foto's bekeken en toen op naar Wolvega, waar al met smart op ons werd gewacht. De buurmeisjes kwamen al gauw binnen lopen, want ze vonden dat de twee maanden toch wel erg lang hadden geduurd. Ook Zoe en Caitlyn waren blij toen opa weer bij school stond. Vanmorgen bij de dokter geweest en het zag er volgens hem goed uit,werd natuurlijk doorgestuurd naar de specialist die het nu overneemt. Als alles goed is moet ik me daar vrijdag laten zien. Werden we gebeld door de assistente van de huisarts dat ik even terug moest komen voor de MRSA test. Neusslijm, keelslijm en slijm uit de anus werd er afgenomen, terwijl wij dachten dat er enkel bloed werd afgenomen. Dit wordt op kweek gezet en als er geen gekke dingen uitkomen, mag ik vrijdag dus naar de specialist. Zo lieve mensen dit is dus de laatste Baliflits van 2016. We willen iedereen die deze vakantie voor ons tot een onvergetelijke vakantie hebben gemaakt, met heel veel hoogtepuntenen enkele dieptepunten, nogmaals heel erg bedanken voor alle hulp. Blijf alsjeblieft gezond. Sampei Jumpa en tot volgend jaar. Speciaal voor Gepke en Lies, de weegschaal was ook heel tevreden, dus zet nog even door.