Baliflits 4 2020

Lieve volgers, weer tijd voor een up-date. Over koffie gesproken. Gisteravond was het dus zondag en dan willen wij nog weleens uit de band springen. Op de vraag, waar gaan we vanavond eten.? Kwam het antwoord, ik heb vanavond wel zin om naar Rib’s te gaan. Rib’s is een restaurantje, niet zo ver bij Bumas vandaan. Omdat wij hier wel vaker eten, kennen we de mensen die hier werken een beetje. Gepke wil hier graag heen, omdat we door Michael verwelkomd worden met drie “natte” zoenen, Jan vindt het eten hier zeer goed! Roeland heeft een speciale band met de eigenaar, omdat hij vorig jaar het verjaardagsfeestje van Gerard, hier samen met Renee alles heeft geregeld. En ikke, ja ik eet hier ook graag, ze hebben hier de lekkerste Red Snapper en Tonijn. Nog even zacht voedsel, want mijn mond is met hard voedsel toch nog wel een beetje pijnlijk. De menukaart goed bekeken van wat kunnen we vanavond eens eten, ons aller keus kwam uit op filet-mignon. Wel wat duur, maar er zat ook een apple-pie met een bolletje ijs bij. 115.000 p.p.  Zeven hele euro’s. Komen ze met prachtig opgemaakte borden en wat denk je. Twee dikke  biefstukken voor elk! Dacht het al te kunnen kauwen, het was echt superzacht, maar dit was voor mij nog niet aan de orde. Gelukkig had ik mijn vuilnisvaatje bij me en die heeft dus drie van die dikke biefstukken opgegeten. De apple -pie viel een beetje tegen, maar als je je eigen appeltaart gewend bent, is dat ook logisch. Het ijs was wel lekker. Maar ik had het over koffie. Als vaste klant krijg je hier na het diner een kopje koffie toe. Roeland en Gep een cappuccino en Jan gewone koffie. Vorige week waren ze de koffie een keer vergeten, dat stond Michael niet aan en Jan kreeg zijn koffie in een soepkom geserveerd. We hebben vreselijk moeten lachen, want hij kon dit kommetje niet met een hand vasthouden. Je had dat gezicht eens moeten zien!

Maandagmorgen lekker naar het strand, S’ middags klaverjastoernooi! Bijna was het niet doorgegaan, want onze vriend Ed vond het nodig, zijn enkel te verstuiken. Na een doktersbezoek en wat pijnstillers durfde hij het toch aan. Iets later begonnen, maar toch nog op tijd klaar. Helaas voor Roeland had hij de poedelprijs. En die klaverjast nu elke dag.😉😉😉

Zaterdag toen ik er niet was, hebben Harm en Roeland samen Gea haar bikinibroekje afgespeld. Dit was wat te wijd geworden omdat ze 20 kilo was afgevallen. Ze waren het er over eens dat het aan beide kanten vier centimeter ingenomen moest worden. Roeland hiermee naar onze naaister op de hoek en dan komt het mooiste nog. Gep had Jan zijn zwembroek ook hier heen gebracht om te verkleinen, toen Gep deze weer op kwam halen zat er heel netjes Gea haar bikinibroekje ingevouwen. Toen Gep zei, van die is niet van mij, zei de dame Yes! Your husband brought it here.  Ja, ik ben mijn man geregeld kwijt, als hij hier en daar weer eens staat te kletsen. Maar weer werden we door elkaar gehaald. Was deze vakantie niet de eerste keer. Dit keer zijn we eens bij Anna gaan eten. Echte Balinese nasi! Anna haar zus heeft een Toko in Gorredijk en daar kun je ook goed eten. Dus mensen uit het Noorden, breng haar eens een bezoekje. Maandag mijn eerste broodje van mijn privébakkertje, nou dat smaakt best. Alleen als het koud is, is het vrij compact, dus even door de broodrooster en dan is het heerlijk!

Hadden we maandag niet zoveel geluk met kaarten, dinsdag hebben de mannen echt ingemaakt, wat zeg ik afgemaakt. Met dik 2000 om 980. Jan kreeg dinsdag even een naar berichtje. Zijn dienstkameraad was s’nachts overleden. Vijf jaar geleden diens vrouw, toen ze ook op Bali waren.

woensdag zij. Jan en Gepke voor het eerst op het strand geweest. Dit is hen goed bevallen, dus voor herhaling vatbaar. S’avonds bij een kleine warung gegeten. Ja we kunnen niet altijd duur uit eten gaan. Voor de baligangers bij Nyoman om het hoekje bij Bumas. Gisteravond was de markt weer eens aan de beurt! Ook daar is het goed vertoeven en heerlijk vers gemaakt eten waar je bij staat. 

Vanmorgen hadden ze aan het strand een meeting van een telecombedrijf. We waren al gewaarschuwd door onze strandbaas. Ze zouden om tien uur vertrokken zijn, maar het werd kwart voor elf. Wat leuke foto’s gemaakt en nog even op uitnodiging van de dames uit Djakarta een dansje met hen gemaakt en een leuk gesprek met hen gehad. Een groep van 200 mensen. Ze hadden voor deze mensen allemaal een doosje met hapjes gereserveerd en die waren lang niet op. Van een van de vrouwen ,waar me mee in gesprek waren, hadden we al een doosje met lekkers gekregen en van onze strandbaas kregen we er ook nog elk een. Deze hebben we gedeeld met ons vaste verkoopstertje van het strand, welk met veel blije kreten werd aangenomen. Ach als je goed bent voor de bevolking hier, dan zijn ze ook goed voor jou. Lieve mensen jullie weten weer wat van ons, het begint hier hard te waaien en de lucht wordt donker, ik denk niet dat we droog thuis komen, dat scheelt dus een douche😂😂😂. Tot de volgende flits.