Baliflits 13 vervolg

Zo daar ben ik dan weer! Na gisteren steeds uitvallen van de wifi, proberen we het nu opnieuw. We hadden dus Ori afgezet in Genteng. Genteng betekend dakpan, dus als je vraagt waar op Java kom je vandaan en hij of zij zegt Genteng dan woont hij dus onder de dakpan. Het was de hele dag schitterend en helder weer tot we op een uur voor de bestemming een fikse regenbui kregen. Jammer, maar we waren toch ook wel al een beetje moe van alle indrukken die we onderweg al hadden gehad. Ongeveer 4 uur kwamen we aan in Kalibaru by guesthouse Rumah Kita. We draaiden van de hoofdweg af en gingen een abortuspad op. Anita herinner jij het pad naar Sudanita nog, nou daar kun je het mee vergelijken. Ook het guesthouse heeft veel weg van Sudanita, maar is groter en heeft 5 kamers ter beschikking en de kamer van de eigenaar. Komt ons niet onbekend voor. Toen we dus aankwamen zagen we een witte meneer en ja hoor, dit bleek de eigenaar Peter te zijn. Peter is een gepensioneerde Hollander en heeft hier dus zijn eigen guesthouse. Het ziet er hier prachtig uit en het is superschoon. Peter kan dan een man zijn, maar hij houdt van hygiene.omdat er een foutje in de administratie zat en ze ons de 5 e pas verwachten,was er een kamer tekort. We hadden dit zelf op kunnen lossen omdat er in de bungalows 3 bedden staan, maar dit was niet nodig,want direkt werd Peters eigen kamer gereed gemaakt. Hans en Lies hebben vannacht dus in de direkteurskamer geslapen. Ze verhuizen vandaag naar 1 van de bungalows, die vandaag vrij komt. Ook schrok het personeel enorm, omdat ze geen genoeg ingredienten hadden voor het diner. Peter heeft van zijn personeel kleine zzp ers gemaakt. De mensen in de keuken moeten zelf voor de boodschappen voor de gasten zorgen en hij wil dat s'avonds de koelkast leeg is, desnoods nemen ze het overgeblevene mee naar huis, maar de koelkast moet leeg zijn, zodat er elke dag verse produkten worden gebruikt. Ook de kamermeisjes hebben hun eigen taak, als er was naar de wasserette moet van de gasten, moeten zij dit verzorgen en de opbrengst is voor hen zelf en gaan ze aan het eind van de maand naar huis met een salaris dat tussen de 2 en 3 honderd euro ligt. Ze krijgen wel een basis salaris, maar door hen verantwoordelijkheid te geven kunnen ze dit dus behoorlijk opkrikken, met het voordeel voor Peter, als hij naar Holland gaat, de boel gewoon doordraait. Hij zelf is gepensioneerd en heeft dit alles samen met zijn vrouw opgezet. Zij is helaas overleden. Na eerst een welkomstdrankje te hebben gedronken , zijn we naar onze kamers gegaan. Daarna nog even een kopje koffie gedronken. We hadden afgesproken om 7 uur te gaan eten en toen was het dus tijd om te gaan douchen. Ik mocht voor het eerst mijn ingezwachtelde arm van het heerlijke warme water laten genieten. Nou dat douchen alleen valt nog een beetje tegen, met gipspootje ging het beter. Het voelt ook nog heel raar als alles eraf is. Maar oke, mijn arm ruikt nu ook weer okselfris. Roeland heeft me geholpen met douchen en Gerard heeft mijn arm weer netjes voorzien van spalk en zwachtel. Om 7 uur aan tafel, waar we hebben genoten van lekkere nasi met sambal mata en sate, kroepoek enz. Met een toetje toe. Dit bestond zoals wij het zeiden uit een Bossche Bol. Een soort oliebol dusmet een vulling van appel. Toen moesten we voor vanavond uitzoeken van de kaart wat we wilden eten, als het maar niet allemaal verschillend was, was alles mogelijk. We hebben gekozen voor een rijsttafel, zodat er voor ieder wel wat bij zit. Vandaag begon de dag met het gezang van de moskee al om drie uur en ging door tot kwart voor vijf. Dat is iets waar je wel aan moet wennen, maar niet zeuren, we zitten tenslotte in een moslimland. Roeland ligt nog lekker te snurken. Ik ga me proberen aan te kleden,want het zonnetje is allang op.tegen vijfen begon het hier al licht te worden. Van het zwembad is gistermiddag niks terecht gekomen Tine, vanmiddag om vier uur zijn we ongeveer terug van de excursie dus wordt het dan dubbelop, want ze moeten toch wel in conditie blijven nietwaar? Een dikke knuffel voor iedereen en voor de achterblijvers op Bumas is het nu lekker rustig hebben we vernomen.