Bali 2020 baliflits 1

Lieve baliflitslezers.

hier dan weer onze eerste baliflits van 2020.  Zondag ochtend om 6 uur opgestaan. snel ontbijtje aan het aanrecht en 7 uur richting Schiphol, waar Kees ons heen gereden heeft. Jan en Gepke stonden al op ons te wachten. Zij moesten uit Leeuwarden komen en hun wekker ging dus nog eerder af.  Ingecheckt en zowaar onze koffers voldeden dit jaar aan de voorgeschreven norm. Slechts 61 kilo! 

Na een soepel verlopen incheck op naar de douane, ook deze waren tevreden. Toen nog even naar de winkeltjes waar we chocola voor de kamermeisjes / jongens hebben gehaald . Ze vechten om wie er het eerste is. Witte chocola is erg in trek. Helaas kun je deze nog niet los kopen, er zit van alles in. Maar ook de andere soorten lusten ze wel.  Voor Ella hebben we een fles Campari gehaald, haar slaapmutsje s’avonds en aangezien ze alleen is, mag ze maar 1 fles meenemen. Beetje weinig voor 2 maanden. Ook de roddelblaadjes niet vergeten, want dat leest zo lekker weg in het vliegtuig als je uitgekeken bent op alle films. Ook Roeland mocht van mij zijn grote fles Gaultier niet meenemen, te zwaar! Toch maar even een kleine fles gekocht😉😉😉

Na alle inkopen was het tijd om naar de gate te gaan. Nog uitgekeken naar Jaap en Anneke, maar niet kunnen ontdekken.  Wij zaten op de G pier en als ik het goed heb, zaten zij op de C pier, toch nog wel een stukje lopen. Omdat Jan in de rolstoel zit, hadden ze gevraagd om zo vroeg mogelijk naar de pier te komen, zodat we als eersten in konden stappen. Alles ging volgens het boekje. Leuke mensen naast ons. Roeland en ik hadden een gangpad tussen ons in, maar dat vinden we geen probleem. Omdat het een dagvlucht was, waren de mensen in het vliegtuig onrustig, veel lopen en een krijsend kind,mij. Buurvrouw en ik noemden haar de sirene, zodat er wat slapen aanging, niet veel terecht kwam. Op een gegeven moment heb ik mijn oogkleppen opgezet en ben waarschijnlijk toch wat weggedoezeld. Toen onze sirene weer eens afging, de oogkleppen afgedaan en toen zei Roeland, nog 2 en een half uur. Heb toch langer gedoezeld/ geslapen dan ik zelf dacht😂😂😂. Komt Roeland met het verhaal, die was even wezen buurten bij Jan en Gep, Gepke heeft 4 tickets ingeleverd en maar 2 instapkaarten terug gekregen. Alleen tot Singapore. Nou dan in Singapore maar kijken , beetje stress natuurlijk. Bleek dat de grondstewardess op schiphol, nadat ze mij had terug geroepen van mevrouw Uw papieren. Niet in de gaten hebbende dat ze mij en Gep goor elkaar had gehaald. Liep ik met hun instapkaarten op zak,zonder dat te weten. Roeland had nieuwe instapkaarten gekregen omdat die van ons niet goed wilden afdrukken. Gelukkig kwamen we er achter voor we in Singapore waren. Maar laat ons nou eerlijk zijn, ik heb er heel goed opgepast.😅😅😅

op Singapore stonden de hulptroepen voor Jan al klaar, maar wij moesten lopen, wel naar een andere gate, maar niet met het treintje naar een andere terminal. Komen we Jan ineens weer tegen in een rolstoel. Halverwege waren ze overgeplaatst van het karretje naar een rolstoel, maar keurig verzorgd. Ook hier bij de gate konden we spoedig weer instappen. Ook dit vliegtuig zat bomvol, na 2 uur en 25 minuten kwamen we na een goede vlucht aan op Denpasar. Jan werd hier zelfs geholpen door twee schone balinese vrouwtjes, bleek de ene ook vorig jaar zijn bestuurder van de rolstoel te zijn. Nog even de koffers.ook dit verliep redelijk snel. Nog even een extra controle van de handtas van Jan van al zijn medicijnen en toen op naar onze afhalers. Nou die stonden allemaal al klaar.  Na een “korte” rit zeer druk op de wegen, er komt elk jaar meer verkeer kwamen we dan aan op Bumas, waar we zoals altijd hartelijk werden ontvangen met Welcome Home en stevige omhelzingen. 

Koffers uitgepakt en nog even naar het strand geweest, boodschappen gehaald, een kaartje voor de wifi en vroeg gegeten bij Mona Lisa. Dit viel er goed in bij allemaal. Zelfs bij Wybe, die op het strand s’middags onderuit was gegaan. Waarschijnlijk oververmoeid en als je bijna 82 bent, moet je alles wat gedoseerder doen. Maar onze grappenmaker kreeg gelukkig na een paar uurtjes rust, al gauw weer praatjes.

Vroeg gaan slapen, zodat we zo gauw mogelijk in ons ritme komen.

We hebben vijf kwartier in het uur geslapen. Om half zeven was ik wakker en superfit. Eerst de badkamer ontsmet en toen Roeland wakker gemaakt. Tijd voor ontbijt! Vanochtend nog niet gezwommen, ons bad zijn ze aan het cleanen en dan gooien ze er voor mij wat teveel chloor in. Het wordt tijd dat het gaat regenen. Het schijnt dat de wolken met water Sanur steeds oversloegen. Maar wat denk je dinsdag gaan we naar het strand en ja hoor ! Om drie uur komt de strandbaas en roept heel blij: rain is coming. Nou je kunt je spulletjes zo gauw niet bijelkaar rapen of daar is de bui al. Roeland lag op de massagetafel om zich te laten scrubben. Wat een ijdeltuit is het toch ook en wat denk je meneer heeft het er maar van genomen, ook nog een massagebeurt. Komt je bekend voor he Gerard?😁😁😁 na de bui van anderhalf uur naar huis gefietst gedoucht in mijn superglimmende  douche en natuurlijk koffiegedronken met heerlijke citroencake. Alles is weer vanouds, alleen missen we Renee en Gerard.  Jullie moeten de groeten hebben van alle bekenden en dat zijn er nogal wat. Renee, Kim was erg blij met je kadootje voor haar! 

Zo, lieve mensen, jullie begrijpen wel, we zijn alweer  helemaal thuis! Het is net of we niet weggeweest zijn. En wat is het toch heerlijk om de warmte van het klimaat en van de mensen hier te voelen. Ook aan het strand zijn de mensen zo blij met de kleertjes van Zoë en Caitlyn. Ewa en Depi komen elke dag laten zien dat ze weer iets van jullie aan hebben. En dan krijgt oma steeds een dikke knuffel van die  schatten. 

Donderdagavond zijn Kees zijn zus Esther met haar vriendin Conny bij ons op visite geweest en hebben we koffie gedronken bij Jan en Gep. Wayan had voor een heerlijke klepon gezorgd voor bij de koffie en toen met zijn zessen bij Rib’s wezen eten.  Conny is dol op nasi  en wij hebben heerlijk genoten van de Red Snapper. Roeland wilde de tonijn nog wel eens proeven en hij smaakte nog net zo lekker als vorig jaar. Na een hele gezellige avond hebben we afscheid genomen  van de dames, die morgen weer terugvliegen naar het koude Holland.  Zo jullie weten weer wat van onze bezigheden hier op dit onwaarschijnlijk mooie eiland. Tot de volgende flits.💋💋💋