Baliflits 2

29 januari 2020 - Bali, Indonesië

Lieve volgers,

hier dan weer even een up-date uit Bali. Het is hier prachtig weer. Elke dag rond de 32 graden. Wie doet ons wat.  Ik was bij vorige week vrijdag gebleven. We zijn zaterdag gestart met Aqua- fitness en het bevalt ons weer opperbest. We trainen nu in het voorste bad, omdat het achterste zwembad nog steeds wat troebel is en er dus veel chemicalien in gegooid worden.We zitten niet te wachten op huiduitslag,dus het zekere voor het onzekere genomen. Bijna alle bekende gasten zijn aangekomen de afgelopen dagen en het is weer reuzegezellig om elkaar terug te zien. Het is net of we elkaar gisteren nog hebben gesproken. Ook op het  strand is de club bijna weer compleet. Het wachten is nog op broer en zus Iesje en Liesbeth, zij komen in februari. Dan is het met de rust gedaan! Het zijn enorme gangmakers. Tegen die tijd zijn we hopelijk uitgerust! We slapen nog steeds een paar uurtjes op het strand. Niks gezonder dan slapen in de buitenlucht. Sanur veranderd snel! Op de plaats waar altijd een prachtige bonsai tuin was, gaat een grote Moll komen met een waterparadijs. Ook komt er een parkeergarage met drie verdiepingen. De bouw begint in februari en zal ongeveer twee jaar duren. Ook de omliggende gebouwen en hotelletjes zijn reeds afgebroken. De grond wordt bouwrijp gemaakt op het moment. Jammer, jammer, jammer!  Het authentieke Sanur ( bali) begint op Kuta te lijken. De kleine warungs, waar je zo heerlijk kon eten verdwijnen zo! Natuurlijk moeten ze hier ook met de tijd mee, maar er gaat ook veel verloren. Gelukkig is Bumas,( ons Hotel) nog steeds Bumas. En ook ons plekje aan strand is nog lekker ouderwets. En oma Hilly is helemaal in de wolken! Elke dag krijgt ze een dikke knuffel van Devi. Dit is het dochtertje van de hulp van de strandbaas. De oudste Eva komt me zo nu en dan mijn hot water brengen. Heel trots! Heerlijke kinderen. Blij met alles! Zondagmorgen zijn we even naar de zondagsmarkt geweest om Markisa een heerlijke vrucht, ook wel de Balinese passievrucht genoemd. Voor volgende week weer 3 kilo besteld. Maar altijd afwachten of ze het wel goed begrepen hebben. Ook mijn buurman op het strand is verzot op deze vrucht. We genieten er dus samen van. Maandagmorgen was mijn groepje iets groter met aquagym en vandaag kwamen er weer twee nieuwe bij. Help ! Het zwembad wordt te klein😂😂😂 we ondernemen nog niet zoveel, want op het strand is van alles te doen. Lekker dobberen in het water met onze slangen. Even bijpraten wat en waar we gegeten hebben. Was het goed of net iets minder bij een ander. Klaverjassen voor de mannen en boeken verslinden door de dames. Ja we hebben het gewoon hartstikke druk.😅😅😅. Zaterdag ga ik met een klein clubje mensen naar de stichting voor lichamelijke gehandicapten. Roeland wil niet mee, want hij vindt dit eng.  Het zal ongetwijfeld ook op mij wel veel indruk maken, maar ik vind het geweldig wat deze stichting doet. Ze halen deze mensen uit hun isolement, deze mensen worden hier vaak nog verborgen gehouden, voor ons westerlingen, niet te begrijpen. Ze proberen ze ook aan werk te helpen, maar daar schrijf ik na zaterdag over, als ik het met eigen ogen heb mogen  aanschouwen.  

Roeland heeft inmiddels de masseur al weer twee keer gehad. Het ergste is dat ik dan nog vroeger mijn bed uit  moet dan anders. Spreek je Om zeven uur met hem af, heb je groot kans dat hij er al om half zeven/ kwart voor zeven is, dus dan staat de wekker om zes uur.  Ook dan is het genieten hier. Ik verdwijn dan wel naar het balkon, de vogels fluiten al het hoogste lied en de eekhoorntjes spelen al met zijn drietjes in de bomen op nog geen 5 meter afstand. Langzaam ontwaakt dan ook het mensdom. Prachtig om dit van bovenaf te zien.

Gisteren  nog een leuk voorvalletje. Komen we van het strand, dan pikken we bij de receptie de sleutel op, kijk natuurlijk nergens na, en wat denk je . Ik krijg de deur niet open. Nog niks in de gaten, roep  Roeland erbij, hij ook proberen,lukte ook niet. Ineens kijkt hij op het sleutelnummer en zegt: nee geen wonder dat je het slot niet open krijgt. Had ik de sleutel van onze kamer van jaren geleden gekregen. Macht der gewoonte van de receptionist. Gelachen dat we hebben met hem😂😂😂 Ja , als je jarenlang dezelfde kamer hebt gehad, dan blijft dat jou sleutel😅😅😅

 We genieten voorlopig nog maar een poosje van het prachtige weer en natuurlijk van de lekkere hapjes. Nu weten jullie ook waarom we ons elke morgen zo uitsloven in het zwembad. Anders komen we minstens 10 kilo aan. Lieve mensen, we sturen jullie hele warme groetjes uit het heerlijke Bali.💋💋💋

5 Reacties

  1. Ingrid:
    29 januari 2020
    Uit je verhalen haal ik dat jullie weer heerlijk aan het genieten zijn, super!
    Groetjes van ons allemaal.
  2. Josephine:
    29 januari 2020
    Ik heb hier niets aan toe te voegen. Mijn ervaring over Sanur hetzelfde.
    Ik mis jullie trouwens wel s'avonds na ons eten bij de receptie. Vroeger zaten jullie daar dan vaak te internetten.
    Groetjes Ruud en Josephine
  3. Janny van Noordenburg:
    29 januari 2020
    Heerlijk die warmte. Ik kijk er al naar uit 😊even over die vrucht.., welke is dat Hilly. Die ken ik niet. Geniet ze nog lekker daar 👋🏻👋🏻👋🏻
  4. Hilly:
    29 januari 2020
    Markisa is de Balinese passievrucht. Ik koop deze op de zondagsmarkt. Je ziet ze eigenlijk haast niet in de winkels. Als je naar het Noorden gaat zie je ze groeien aan een struik, net zoals je bij ons de druiven ziet groeien. Zondag haal ik weer nieuwe en zal dan een foto maken speciaal voor jou Janny.
    Nog even en dan mag je proeven.😘😘😘
  5. Angelique:
    30 januari 2020
    Om bijna jaloers op te worden;) Wij hier in de storm en regen en voorlopig lijkt er nog niet echt verbetering in het weer te komen. Nou, geniet er maar lekker van!