Baliflits 12 2020

Ja en dan is onze laatste dag in Sidemen weer aan gebroken. Opnieuw om 7 uur het frisse zwembad ingedoken. Wat is dat toch lekker zo midden in de natuur, tussen de palmen en de sawa’s de dag te beginnen. Het is vandaag iets meer donker, dan gisteren. Dat zal wel komen door de vele stortbuien van gisteren, maar de temperatuur is prima en we hebben nog een paar uurtjes voor Made ons weer op komt halen. Vandaag nog naar de waterval en nog even een beetje winkelen in Gyanayar en dan weer richting  Sanur. Even lekker gedoucht in onze buiten badkamer, eerst goed gekeken of er geen enge beestjes waren, want daar hou ik niet zo van. Geen indringers!
Omdat we vroeg wakker waren en Harm en Marijke ook al trek hadden, zijn we maar vroeg naar het ontbijt gegaan. Het ontbijt is hier heel summier en heb ik mijn brood maar verdeeld over de anderen hun borden . Ik heb mijn eigen brood en zo is hun maag ook een beetje voller. We hebben tenslotte nog wel even een ritje voor de boeg. Om 10 uur stond Made weer voor de deur. Het fijne hier is, dat de chauffeurs eigenlijk nooit te laat zijn, maar eerder te vroeg. Al kennen ze hier wel een rubberen tijd, de z.g. Jam Karet.

Op tijd dus weer in de auto, om de prachtige rijstvelden en de groene natuur weer achter ons te laten. Was het de bedoeling om van dit alles te genieten door niet te snel te rijden, gooide mijn buik weer eens roet in het eten. We waren nog maar een kwartiertje onderweg en ik krijg me toch een buikpijn. Geen gelegenheid in de buurt om een sanitaire stop te doen. Nog zeker wel een 20 minuten doorgeracet, zodat we weinig van de omgeving hebben gezien. en wat ben je dan blij dat er eindelijk een w.c. In de buurt komt. Een echte Noodstop! En wat heb ik een lieve mensen om me heen, van wie ik voor in de auto mocht zitten. Gelukkig is alles weer goed gegaan. Het is alleen jammer dat ik na zo’n aanval de hele dag zo verschrikkelijk moe blijf. Maar goed dat er vandaag niet zoveel op het programma stond, omdat Made weer op tijd in Denpasar moest zijn, hadden we alles zo’n beetje in de donderdag gestopt. Toen hij vanmorgen kwam bleek dat hij toch wel de hele dag kon omdat de betaling van het schoolgeld van zijn dochter gecanceld was. We weten niet of het een smoes was, maar denken van wel. Je krijgt er  geen hoogte van hoe alles  hier geregeld is. Maar aangezien hij eerst geen tijd had hebben we ons eigen programma aangehouden. Eerst naar Gyanayar gereden, daar stof gekocht en de Wifi  Hotspot weer opgeladen. Nog wat banaantjes gekocht en toen op naar de lunch.Geluncht in de rijstvelden bij Bebek Uma Menuh. Dit restaurant ligt in een prachtige omgeving. Eigenlijk zou je hier de Bebek, oftewel de eend moeten eten die hier in de rijstvelden leven en een bijverdienste zijn van de rijstboeren. Maar aangezien mijn buik dus vervelend was, maar gewoon voor de gado-gado gegaan. Na de lunch nog een paar foto’s van de omgeving gemaakt. Op naar de Tegenungan Waterfall. Dit is een vrij nieuwe Waterfall en  de commercie was druk bezig om hier weer een toeristische plek van te maken. Natuurlijk wel leuk om te zien dat de vrouwen hier aan het metselen waren. Zo zie je maar een vrouw is niet te beroerd om de handen uit de mouwen te steken en doen dan ook alle voorkomende klusjes. Na drie prachtige dagen, waar we vooral van de prachtige natuur hebben genoten, waren we om half drie weer thuis.  Roeland nog even op de fiets naar het strand om vers brood te halen, wat de bakker ons altijd brengt. S’avonds gegeten bij Rib, waar ze ons al hadden gemist. Al met al een geslaagd tripje.

foto’s volgen.