Baliflits 2020 8
2 maart 2020 - Sanur, Indonesië
Lieve mensen, hier dan weer even een paar flitsjes. We hebben een drukke week achter de rug. Ha, ha! Maandag klaverjascompetitie. Nou Gerard, ik klim elke week een treetje hoger! Deze keer 5e. Ed streed voor de poedelprijs en zowaar , het is hem weer gelukt! Eduard was de terechte kampioen deze week. We hebben het enorm getroffen met het weer en hebben met zijn allen en wat toeschouwers op het strand gegeten. Grote club, maar wel heel gezellig. Dinsdagavond uit eten met onze vroegere buurtjes Henk en Riet. Erg gezellig gehad! Ze verblijven nu In Grya Santrian. Henk is inmiddels bijna 85 en Riet 82. Blij ze weer eens te hebben gezien. Woensdag weer een heerlijke stranddag gehad. Donderdag met Harm en Marijke en Jan en Gep bij de Koreaan gegeten. Eens een keer wat anders. Hoe het gerecht heette, dat ben ik vergeten, niet om uit te spreken. Staat nog wel op de foto. Maar het bleken dus speklapjes te zijn. Alhoewel we hadden gevraagd om not spicy en in hun ogen was het niet spicy hadden we last van hotlips. Verder was het heel smaakvol. Na afloop even naar Massimo en ja de Baligangers die er dit jaar niet zijn, weten wat dat betekend. Een heerlijk Italiaans ijsje. Minder dan 2 bolletjes kun je niet kopen, dus dan maar 2. Een hele hap, maar wel superlekker. Vrijdag hebben we het maar wat kalm aangedaan en zijn we op de fiets naar Anna gefietst, dit is een authentieke Warung en volgens Jan eet je hier de lekkerste nasi! Zaterdag wilden we even naar de Ben Heart Stichting, die elk jaar een uitje hebben met 50 weeskinderen. Zoals aangegeven zou het aan het eind van het strand zijn. Wij er op de fiets naar toe, maar alles wat we konden vinden , geen Ben Heart met de kinderen. Bleek dat her terrein, waar ze het zouden hebben, een nieuwe manager had gekregen en ze ineens 70.000 roepia per kind moesten betalen. Dit kan natuurlijk niet en waren ze uitgeweken naar een ander strand en lach niet, maar dat was zo’n 100 meter bij ons dagelijkse strand vandaan! Natuurlijk hadden we wel gezien dat daar iets aan de hand was. Maar omdat het Kulingan was, een feestdag, waren er overal ceremonies. Vorig jaar liep het ook mis, dus gaan we volgend jaar het opnieuw proberen. Driemaal is tenslotte scheepsrecht. Zaterdagavond zijn we met 12 volwassenen en 1 kind van 6 jaar naar Kerobokan geweest naar d’ Roemah Lonny. De iets ouderen onder ons weten vast nog wel, wie Lonny is, hij is jarenlang t.v.kok geweest en is ook zanger en entertainer. We wisten niet waar we terecht kwamen, zijn warung staat midden in de rijstvelden. Een oude schuur, maar van binnen wel heel leuk aangekleed, doordat alles open was, was de temperatuur heel aangenaam. We kregen allemaal een franchepanebloemetje aangeboden voor achter het oor!Na een voorafje, kwam het echte werk. We hadden een rijsttafel besteld. Heel smakelijk! Voor elk wat wils. Het had echt wel iets. Ook nog even de voetjes van de vloer, waar Lonny ons na afloop nog heel hartelijk voor bedankte. Zijn stem is nog altijd heel goed en zijn liedjes zijn aangepast naar zijn geboorteland. Bali dus! Na een heerlijke avond waren we om elf uur weer terug op Bumas. Voor ons laat, want ja de wekker staat s’ morgens om zeven uur. We moeten toch een beetje in beweging blijven. Dus half acht: aquajogging. Ook op zondag! Gisteren dus aan het strand een enorme onweersbui gehad, met enorme harde klappen. Achteraf bleek het tot twee keer toe ingeslagen te zijn bij Grand Inna Bali Beach. Gelukkig op de bovenste verdieping waar de machinekamer zich bevond. Kon goddank spoedig worden geblust! Zeiknat thuisgekomen! Eigenlijk zouden we naar de markt om te eten, maar dat hebben we maar uitgesteld. Vandaag weer klaverjastoernooi en morgen mijn bakkertje en dan gaan we van wo tot en met vrijdag er een paar dagen tussenuit. Even naar de sawa’s in het Oosten van Bali. Kaarten mee mocht het al regenen en anders wandelen door de rijstvelden. Mensen dit was het weer voor deze week. Sampei Jumpa 🥰🥰🥰
Ruud en Josephine