Baliflits 11 2016

1 maart 2016 - Sanur, Indonesië

Zo daar zit ik dan weer. Wat een luxe, mijn bedje al helemaal opgemaakt. Net nog even een massage gehad voor mijn zere ribben. Was niet de bedoeling, maar Wayan Suana onze vaste masseur zag en voelde dat ik nog steeds behoorlijk pijn had. Hij heeft de bloeddoorstroming even gestimuleerd en wat dan zo gek is, ik heb altijd koude voeten, die worden dan ook weer heerlijk warm. Maar oke, waar was ik gebleven? Zaterdagavond waren we dus uitgenodigd bij Putu ons kamermeisje. Haar man heeft een warung(eethuisje) Twee jaar geleden zijn we ook bij hen geweest, maar dat was van de familie. Ze hebben nu een eigen warung, genaamd: warung Bondol. Putu's man had gekookt. Eerst kregen we een soort poffertjes, groene, dus was er pandan gebruikt, met verse kokos en palmsuiker en ook nog een soort kleefrijst die je ook lekker maakte met het mengsel van kokos en palmsuiker. Ze houden hier van zoet, dus een zoet voorgerecht, welke werd gevolgd door cornsoep met waterspinazie. oEen beetje een vreemd kleurtje, maar heel lekker. Daarna kwam het hoofdgerecht, nou een duur restaurant maakt het niet beter. Natuurlijk sate en maiskoekjes, die heel lekker waren. Gado gado, apenhaar, zowij de gepluisde kip in soja noemden, een heerlijk kipgerecht, waar ik de naam niet van weet, maar behoorlijk pittig, rendang, dit is rundvlees in een heerlijke saua met nasi putih.Ook de tofu en de tahoe waren ruim aanwezig. Als toetje had ze Jackfruit en heerlijke banaantjes.We hebben met zijn tienen heerlijk gegeten. Ook Ori de pleegzoon van Renee kon de Balinese keuken waarderen, al kauwden hij en Renee er nog wat hete pepers tussendoor. Als wij dat zien staan we al in brand. Een hele gezellige avond, die zomaar weer voorbij was. We moesten Putu beloven dat we dit volgend jaar weer over gaan doen. Putu haar man heeft mijn pols en ribben ook nog even behandeld. Hij schijnt ook healing te doen. Hij kon me alvast vertellen dat het bot in mijn pols er goed uitzag. Roeland vond dit volgens mij doodeng, want hij staat op een foto bij Hans op de camera waar hij heel ernstig kijkt. Zal Hans vragen, deze door te sturen. Toen we thuis kwamen waren we allemaal heel erg moe en zijn op tijd naar bed gegaan. Zondagmorgen,na onze oefeningen in en naast het zwembad, met zijn allen ontbeten en met zijn allen naar het strand. De een komt wel eens later dan de ander, maar dat maakt niks uit. Zo gaan we allemaal samen en apart leuke dingen doen. Op het strand aangekomen mocht ik bij de ouste dochter van Nyoman een zakje eten uitzoeken. Het door mij gekozen zakje, bevatte rijst met geschaafde zoete aardappel, wat toch ook weer heel goed smaakte. Zoals jullie zien worden we hier nog steeds verwend. Komang de dochter van onze masseur kwam met een tas vol fruit. De vitamientjes worden ook niet vergeten. Maandag lekker aan het strand gezeten. Elke dag gaat er een ander met me mee met de taxi. Gisteren moesten we noodgedwongen weer eerder naar huis omdat er een donderbui aankwam. Jammer,maar om je nou helemaal doornat te laten regenen,als je het kunt voorkomen doen we dat niet. Vanavond hebben we onze jaarlijkse shopping met Nyoman en zijn gezin. Heb er nu al zin in. Altijd zo gezellig! Lieverds, dit was het weer even. Donderdagavond hoop ik jullie nog even te  berichten hoe het in het ziekenhuis is afgelopen. Vrijdag moeten we om 6 uur op om om zeven uur klaar te staan voor vertrek naar Java. We hopen dat we daar een goede wifi aansluiting hebben om jullie dagelijks onze wederwaardigheden te kunnen vertellen. Tot donderdagavond maar weer. Knuffel van ons.

Foto’s