Baliflits 9 Oo

23 februari 2015 - Sanur, Indonesië

hallo koukleumers, tijd voor nieuwe flitsjes. Jullie hebben het koud, wordt hier verteld. Nou ook wij hebben het niet altijd warm. Vrijdagmorgen leek het weer goed. Dus lekker op de fiets gestapt en naar het strand. Eerst koffiedrinken bij Nyoman op het strand en dan gaan we vaak even lekker dobberen, nou daar kwam het niet van. Al gauw betrok de lucht en begon het te regenen. En als het hier regent dan regent het ook echt. Ik lag lekker op mijn strandstoel en geef het niet zo gauw op. Eerst badlaken om me heen geslagen, toen het luchtbed op de zijkant gezet, maar het water kwam van alle kanten. Op een gegeven moment zat iedereen onder de luifel bij Nyoman. Wim moest eerder weg voor zijn visum en is maar met de Bemo gegaan. Ik ben op de fiets gestapt, Roeland en Wiebe wilden niet mee, mijn fietswiel verdween voor de helft in de stromende plassen. De taxi,s reden af en aan, maar over het algemeen reden ze heel rustig. Je weet ook niet wat er in die grote poelen zit. Een groot gat is niet ondenkbaar. Heb maar een beetje midden op de weg gefietst. Ik heb mijn bril in het mandje gelegd, want ik was mijn ruitenwissers vergeten aan te zetten en dan zie je niet zoveel. Een beetje rustiger gefietst dan normaal en zo zijn we dan weer heelhuids, zij het kleddernat, als een verzopen kat weer thuis gekomen. Gepke had de koffie al klaar en ik heb na een lekkere warme douche te hebben genomen dankbaar gebruik gemaakt van een heerlijk glas heet water. Toen het eindelijk op hield met gieten kwamen Wiebe en Roeland ook aangefietst. Zij zijn lekker droog gebleven. S' avonds met Gede,Made Sintya en jan en Gepke bij mona Lisa gegeten. Zaterdagmorgen met Gede en Sintya naar Kuta geweest om een paar inkopen te doen bij toko centraal. Dit is een enorme grote winkel met 4 verdiepingen vol met van alles. Heel leuk is het hier, want hier krijgen we elke keer een overlevingspakketje mee. Een tasje gevuld met een of twee bananen, een jeruk, vier ramboetans,een cake-je een reep KitKat , kroepoek en pinda,s. Drinken is er gratis, nou zoiets hebben we nog nooit beleefd. Na onze inkopen ,terug naar Sanur. Het zonnetje scheen, dus op de fiets gestapt en naar het strand. Heerlijk ge-zond. Roeland is nog even gaan zwemmen. Ook Marlies, onze Duitse vriendin ging nog even het water in. De lucht werd weer donker en toen Roeland uit het water kwam, heb ik mijn kleren aangetrokken en zei dat ik naar huis ging. ineens begon het zo hard te waaien, dat de parasols omvielen. Na vorig jaar wisten we wat er kon gaan komen. Nou dat hebben we dus geweten. Bij ibu Wayan. Vlogen de pop mie en haar hele handeltje overal heen. We hebben haar geholpen met alles gauw in te pakken. Het ging verschrikkelijk tekeer. Ineens zag Roeland de grond scheuren en riepen ze ons naar buiten. Er stond een boom op omvallen,een paar seconden later lag een hele grote boom om. We hebben nog even geschuild en hebben mensen getroost en warm gehouden met onze handdoeken. Ik heb zelfs een jongen warm gewreven met een handdoek. Roeland is nog een hele tijd op het strand gebleven en heeft geholpen met het verdere opruimen op het strand. Ik ben met Wim en Anita naar huis gefietst. Daar aangekomen werd ons bij de receptie al verteld dat de mangoboom omgevallen was. Dus Gerard en Renee in september geen lekkere mango's meer van de grote mangoboom. Onze kamers hebben wel een stuk meer licht gekregen. De mangoboom stond namelijk vlak voor onze kamers. Ik ben gauw naar boven gelopen, dat kon net. Heb me gauw gedoucht, want ja we waren  weer doorweekt natuurlijk. Daarna opnamen gemaakt van de gevallen boom. Alle personeel werd opgetrommeld, zelfs die van Klungkung. Ze begonnen al gauw met zagen en kappen. Dan pas besef je hoe groot zo'n boom is. Zondagmorgen gingen ze de stam klein zagen met een hels kabaal natuurlijk. We zijn gauw naar het strand gegaan en ja wat denk je. Hetzelfde verhaal als bij Bumas, kap en zaagwerk. Verder is het de hele dag mooi weer geweest. Ons plekje op het strand is een beetje veranderd, want als er zo'n grote boom omvalt, dan mist er iets. Vanmorgen deden mijn spataderen een beetje vervelend en dan  weet ik het wel. Binnen 24 uurgaat het regenen. Nou dat klopte dus precies, want  na het ontbijt werd het donker en regende het opnieuw. Nog even geknutseld en toen leek de zon door te komen. En jullie weten zo langzamerhand wel, wat we dan gaan doen. Aan het strand waren alleen Wiebe en Lilly. Samen even wat gedronken en toen klaarde het toch weer op. Toch maar lekker opons stoeltje plaats genomen en heerlijk een tukkie gedaan aan het strand. Het was er zo lekker rustig. Om kwart over vijf waren we weer thuis. Gepke had de koffie klaar en Made had lekkere hapjes gebracht, waar we dan met zijn allen lekker hebben gesmuld. Vanavond bij warung Mei een lekkere mihoen gegeten. En nu dan jullie weer even op de hoogte brengen van alles wat we hier zo'n beetje doen. Lieverds en wat we morgen gaan doen, nou dan kijken we even weer naar het weer zegt Piet Paulusma altijd. Een dikke kus voor iedereen.

P.s. Er staan weer nieuwe foto's op de reislogger.soms dubbele,marr hoe dat komt weten we niet.

Foto’s

3 Reacties

  1. Wim Louwen:
    24 februari 2015
    waar heb ik dit verhaal meer gehoord en gelezen. nu willen we alleen nog genieten en niet van die enge dingen meer.
  2. Gerard mentz:
    27 februari 2015
    Lekker als we weer zouden komen hebben we meer uitzicht op het zwembad vanaf het balkon!
    Groetjes van Renee en geniet lekker verder!
  3. Ingrid:
    3 maart 2015
    Weer heel wat beleefd, lezen we wel! Gelukkig lezen we ook dat het jullie goed gaat.
    Enjoy!!
    Groetjes van ons allen