Baliflits 15. 2016

ik blijf het Baliflitsen noemen, al komen deze flitsen van Java. Vanmorgen om exact 8 uur zijn we vertrokken van RuhmaKita Kalibaru naar Bromo. Eerst weer langs de apotheek om smeerseltjes voor de open tenen van Gepke. Buiten Kalibaru stonden er veel bedelaars aan de weg. Dit doet mij altijd een beetje pijn. Sommigen zien er slecht uit, anderen best doorvoed. Zelfs kleine kinderen lopen met mama langs de weg, waar het verkeer langs raast. Het hoort er hier bij en zie je alleen de bedelaars nog en vergeet je bijna de prachtige rijstvelden en de mooie natuur. Deze is wel iets anders dan op Bali, maar zeker ook prachtig. Zo nu en dan , meer nu dan dan, staan er om de paar honderd meter vlaggetjes met mannetjes langs de weg om geld in te zamelen voor de moskees. We hebben hier geen cent voor over, want dat kattegejank s'morgens vroeg om kwart over drie tot half vijf zijn we spuugzat. We kwamen op een gegeven aan in Jember een grote stad, waarvan de winkels op zondag gesloten waren. dus een doods gezicht.Het was toch wel een hele grote stad, want Lies moest verschrikkelijk nodig plassen en er kwam maar geen eind aan. Toen maar een sanitaire stop gehouden bij een benzinestation. Doordat we zo snel uit de auto stapten was ik voor de rweede keer mijn pen kwijt. Ja toen moesten we wel op zoek. Lagen onder de grote tas die plotseling op de bank stond, toen zat mijn tas ook nog vast om, aan de stoel die steeds naar voren wordt gedaan als onze achterburen uit de auto moeten. Ja en aangezien ik maar 1 hand ter beschikking heb, zit Lies met deze problemen opgescheept om alles weer in goede banen te leiden. Richting Tanggul kwamen we nog een groot bos met Jarthi bomen tegen. Dit is een hardhout soort. Jammer dat het hier zo hard begon te regenen. Tanggul heeft een hele grote moskee, die we vanuit de bus hebben bekeken. Op een gegeven reden we naast een kanaal. Hier stonden veel ramboetan verkopers langs de kant. Op een gegeven moment zagen we vrouwen in het kanaal staan met allemaal verse ramboetan, deze spoelden ze af in het water. Ramboetan zit vaak vol met mieren. Ook een leuk fenomeen was er toen we langs het kanaal reden en het regende in het kanaal en de op de weg was het droog.Aan de ene kant van het kanaal groeide suikerriet, met hier tussendoor zo nu en dan een begraafplaats, zo in de vrije natuur en aan de andere kant was het een vrij kaal landschap. Aan het einde van het kanaal hebben we een koffiestop gehouden. Lies ging een beetje op onderzoek uit en stuitte per ongeluk, nou ja voor wie dat geloven wil, op een blote man. Schrikken natuurlijk! Voor die man dan he. Daarna gingen we richting Surabaya, waar we weer werden verrast met een prachtig  stuk natuur. Bij Lumajang waren veel avocadobomen. Mooier dan hier heb ik ze nog niet gezien. InProbolinggo kwamen we een grote elektriciteitscentrale tegen. Na de lunch in een grote warung vervolgden we onze weg langs (b-wegen) waar de ongerepte natuur nog voor ons lag. Prachtige bamboebossen en hele hoogtes en dieptes, soms best een beetje eng. hoe hoger we kwamen hoe mistiger het werd. Op een gegeven moment kwamen er zeker 20 jeeps van boven stuiteren, terwijl wij omhoog kropen. Ze geven geen centimeter ruimte en wij zaten wel krap langs de afgrond. Voor we het Bromo terrein op reden, moet je eerst betalen, dus stopte onze chauffeur en kwamen mannetjes aanlopen met sneeuwmutsen, sokken, handschoenen en sjaals. Nou die mochten er wel bij, want het was hier steenkoud. En ach voor €1,40 waren deze gebreide mutsen toch ook niet te duur. Nog een klein stukje rijden en kwamen we bij ons hotel  At Lava  View . Nette kamers, maar toch ook wel een beetje gedateerd. Ach s'nachts hebben we toch de ogen dicht. Renee en Gerard wilden even douchen en hadden echt steenkoud water, bleek de gasfles leeg te zijn. Lachen natuurlijk.We hebben net van ons diner genoten. Niet zo lekker als  onze lunch van gisteren,maar dat was dan ook uniek. We gaan zo slapen, dus maar weer tot morgen. Groetjes van ons allemaal.