Baliflits 7 2016

lieve allemaal,

Ja, daar zit je dan om zeven uur al bij het zwembad. De vrouw van inmiddels 42 miljoen. Roeland heeft massage en ik ben door mijn particuliere verpleger geinstalleerd op een heerlijke strandstoel. Drie kussens onder mijn arm. Parasolletje erbij, jongens wie doet je wat. Nou zal ik dan maar bij het begin beginnen? Zondagmorgen heerlijk gesport, bij de ontbijttafel die al helemaal was gedekt een bloemetje op tafel van mijn Valentijn, lekker ontbeten met mijn rijstbrood en lieve vrienden.het leek goed strandweer te worden, dus stapten we op de fiets richting strand. Omdat ik meestal wat sneller fiets dan de anderen kon ik het strand al zien, helaas kwam mijn fietstas in mijn spaken en toen sloeg mijn stuur dubbel, in een hoek van 90 graden en werd ik gelanceerd. Waarschijnlijk ben ik met mijn borst op het .mandje beland,want dat is plat en mijn borst blauw. De eigenaar van het restaurant Blue ??? Kwam er al snel aan en stak me zijn hand toe en toen ik steunde op mijn linkerhand wist ik eigenlijk al dit is mis, want dat ging niet. Inmiddels waren Hans en Roeland ook gearriveerd en werd ik op een stoel gezet. Ik kon al mijn vingers wel bewegen, maar kon het gewricht niet draaien, was een beetje dizzy van de pijn en het zweet kwam uit al mijn porien. Hans zei gisteren, het was net of ze een kraan hadden open gezet. Daaraan wist ik ook al dat het niet goed zat. Er werd ijs gehaald en water om te drinken. Betadine voor een klein hoofdwondje. Nou betere verzorging kon ik niet krijgen. Achteraf blijkt dat deze australische eigenaar, altijd in het ziekenhuis heeft gewerkt als broeder, dus had ik de juiste plek gevonden om te vallen. Toen de meeste duizeligheid over was en ik volgens Gepke weer wat kleur kreeg, hebben ze een taxi gebeld. Eerst naar Bumas voor de papieren. Ik zeg tegen Roeland neem mijn hele beauticase maar mee,want daar zit alles in. Gelukkig maar achteraf, want het is hier eerst betalen en dan helpen ze je pas. Eerst zijn we naar S.o.s. International gebracht, bij de receptie moest al worden betaald voordat er een dokter naar had gekeken. Hier hebben ze eerst een spalk aangebracht. Inmiddels waren Made, Gede en sintya aangekomen. Made zou papaja's brengen en werd door de receptie ingelicht. Zij heeft toen Gede gebeld en die is toen met de auto gekomen. Sintya wilde ons een roos brengen voor Valentijn en was er dus ook bij. Ze waren zo geschrokken. Roeland moest eerst geld wisselen, want ja ze vragen hier hele bedragen, dan is het gemakkelijk dat je een auto met chauffeur ter  beschikking hebt. Na nog een poos te hebben gewacht kwam de dokter terug om te vertellen dat er geen orthopeed beschikbaar was en dat er ook geen radioloog was. Ik had twee opties.eerst naar een ander ziekenhuis om foto's te maken en dan terugkomen, om dan maandag verder te worden geholpen of naar een ander ziekenhuis waar wel een orthopeed beschikbaar was. Nou dan  direkt maar door naar de tweede. Daar begon het feest opnieuw van alles invullen. Ik had zoiets van maak een foto en zet dat ding in het gips. Want de pijn kwam weer behoorlijk opzetten en omdat ze het gele boekje hadden van de allergieën kreeg ik ook niks tegen de pijn. Dit moest eerst allemaal uitgezocht worden. Gepke is de hele tijd bij me gebleven en Roeland heeft verder alles geregeld met Made en Gede . Op een gegeven moment werden er na 6 uren eindelijk  foto's genomen en wat we al verwacht hadden een laterale breuk. Rest volgt.