Baliflits 7 vervolg

Zo daar ben ik weer. Na een uur was de operatiekamer beschikbaar en werd ik klaargemaakt voor de "operatie". Onder narcose is de breuk gezet. Om half negen was is op kamer, waar ook voor Roeland een bed was klaargezet. Er kwamen no steeds telefoontjes binnen uit holland over de verzekering. Was ik al in het tweede ziekenhuis wilden ze me van de verzekering nog weer naar een ander ziekenhuis hebben. Nou zei Roeland ze ligt nu op de operatiezaal , dus dat zal moeilijk gaan. Nou dan moesten we maar doorgaan met deze. Weer iets geleerd. Volgend jaar gaan we vragen met welk ziekenhuis ze connecties hebben. Door het infuus kreeg ik medicijnen binnen , waar ik niet allergisch voor was. De behandelend arts had een beetje medelijden met me omdat hij niet iets zwaarders kon geven. Om de zes uur werd er een flesje tramazol door het infuus gegooid. Slapen in een ziekenhuis, nou vergeet het maar. Zelfs de administratie vond het nodig om om half twaalf nog even te vertellen dat de koers naar beneden was gegaan en dat Roeland minder geld terug zou krijgen dan dat hij had betaald. Gede zei: daar hebben we maar 1 woord voor en dat is corruptie. Waar in de godsnaam is er een bank open op zondagavond om 10 uur. Ook niet hier op Bali. Nou ja, dat koersverlies nemen we dan maar voor lief. Op een bedrag van schrik niet, 3000 euro een tientje verliezen nou dat kan er dan ook nog wel bij. S'morgens om 6 uur kwamen ze om me te wassen. Nou echt een poezewasje. Je werd niet eens van onderen gewassen. Later in de badkamer dit zelf maar gedaan, al valt dat niet mee met een infuus in de ene en gips om de andere hand. Om negen uur was Gede er alweer en om tien uur werd hij afgelost door Made. Onze lieve pleegdochter had allemaal ooerandes bij haar en eerst werd er heilig water over mijn hoofd gegooid en kreeg ik rijstkorrels op mijn voorhoofd geplakt voor een voorspoedig herstel. Echt we werden zo goed door hen geholpen. Made moest om twaalf uur beginnen met haar werk, maar Gede was nog niet terug en ze bleef net zolang tot hij er weer was. Op een gegeven moment werd er gebeld dat het geld klaar lag. Je krijgt het geld wat je hebt betaald niet terug in euro's maar in Roepia's Made ging met hem mee met haar handtas want het is een heel pak wat je mee krijgt. Om 1 uur weer aflossing van de wacht. Gede kwam weer en ook de arts kwam even langs. Ik moest gaan oefenen met mijn vingers en mocht eindelijk uit bed. Toen kwamen er problemen want het infuus wilde niet meer doorlopen. Door de broeder weer in bed gedirigeerd, maar helaas geen resultaat. In bed door gegaan met de oefeningen. Aderen doorgespoten , wat geen pretje is, maar mijn lichaam zei dood eenvoudig: genoeg is genoeg. Hij naar de arts om te vragen of hij een nieuwe ader aan moest prikken. Arts weer gekomen en vond dat ik de vingers ver genoeg kon buigen. Dus infuus eraf en ik mocht naar huis. De administrateur moest alleen nog even langskomen. Die kwam pas om 5 uur. Dus zijn we nog maar een poosje gaan rusten. Had ik 2 snurkende mannen op kamer, nou dan slaap je wel. Eindelijk kwam de administateur. Je moet voor elk pilletje tekenen. Toen kwam dus de eindrekening. Ook deze moet je ondertekenen. Daarna nog even een bloemetje gehaald voor de restauranthouder die me had opgeraapt en toen naar Bumas, waar me een warm welkom wachtte. Ik wordt heel goed verzorgd door vrienden en  Staff. Zelfs van de direkteur stond er al een fruitschaaltje op kamer. Lieverds dit was het hele verhaal. Tot de volgende flits. Heel veel liefs van ons.