Baliflits 9 2016

lieve vrienden en familie, eerst wil ik jullie bedanken voor al jullie lieve wensen en support. Ik ben net terug van het ziekenhuis voor mijn eerste controle. Ik heb een hele lieve dokter die met ons meedenkt. Aangezien het "gips" heel scherp was, heeft hij dit persoonlijk afgeplakt met zachte pleisters toen hij gevoeld had hoe scherp het was. Like a knife. Zoals hij zei. Helaas kon hij verder nu nog niets voor me betekenen. Wel mag ik al op 3 maart terugkomen en gaan ze een foto maken en ziet het er goed uit,dan haalt hij het gips eraf voor we naar Java gaan. Dan intapen zodat het wat makkelijker is met reizen. Voor we naar huis gaan laatste controle en dan meet hij een brace aan. Dus heb ik voorlopig nog 10 dagen te gaan.morgen nog negen en overmorgen nog acht enz.enz. We houden de moed er maar in. We lachen nog heel wat af. Alleen doet lachen nog een beetje zeer, maar je ontkomt er soms niet aan. Gaat Roeland zaterdagavond nog even naar de lobby, omdat wifi nog niet altijd even goed werkt, kruipt er een kakkerlak bij zijn broek in. Gillen natuurlijk toen hij iets voelde kriebelen.  Komt de receptioniste aan met een bezem omdat ze dacht,dat er een kakkerlak over de grond rende. Zien jullie het al voor je. Brullen van het lachen dus. Overdag zit ik lekker bij het zwembad en wordt door gasten en staff op al mijn wenken bediend. Roeland gaat elke dag gewoon naar het strand, nadat hij mijn broodje heeft gesmeerd. Ik kan me zelf al weer goed redden, alleen moet hij mijn bh bandje nog vast doen en los doen en mijn rug drogen na het douchen. Gisteren kwam er een Zweeds vrouwtje vragen of ze naast Roeland mocht liggen op het strand. Ik heb Gerard vandaag maar gauw weer met hem meegestuurd. Vandaag was het Gerard en Renee hun trouwdag. Dit vieren we als ik weer met mes en vork kan eten. Mensen ik heb verder geen nieuws meer. Tot de volgende flits. Liefs en een dikke knuffel.