Baliflits 9

25 februari 2014 - Sanur, Indonesië

Lieve voorjaarsmensen, tenminste dat vertellen ze hier. Het schijnt bij jullie voorjaar te zijn. Bij ons is het zomer met zo hier en daar een bui. Veel hier maar soms ook daar. Moet even nadenken wat we de afgelopen dagen hebben gedaan. In ieder geval veel gelachen. Zaterdagavond zijn we met ons gezinnetje naar Kuta geweest. Gede zijn broer had daar een nieuwe Warung geopend. Even een geintje met ze uitgehaald. Roeland en ik liepen met z'n tweeën er eerst heen, de andere drie hadden hun verstopt. Eerst gevraagd of Made de broer van Gede een goede kok was. Ja was het antwoord. Toen heb ik gevraagd of ze een tafel voor 5 hadden. Ze keken al een beetje raar, want we waren toch met zijn tweeën. Toen maar naar de anderen geroepen dat er een tafel vrij was. Grote hilariteit. Komang, de vrouw van Made dacht ik ken die mevrouw, maar ik weet zo gauw niet waarvan. Komang en Made zijn de biologische vader en moeder van onze Sintya. We hebben er lekkere nasi gegeten. Nog een beetje gekletst en toen weer richting Bumas gegaan. Ik ben toch liever op Sanur dan in Kuta. Het is daar zo verschrikkelijk druk, het lijkt wel Amsterdam. Bij Bumas aangekomen nog even geface-timed met Mirella en de meisjes en ook nog even met Robert en Daan . Sintya vond het fantastisch, al zei ze niet veel, maar ook de meiden waren verlegen. Hoe is het met kaken? Het skiën nog niet verleerd? Hopen dat jullie wat sneeuw hebben. Zondagmorgen de masseur weer gehad, wat gelukkig wat minder pijn deed dan de laatste keer. Zondag was een redelijke dag en zijn we heerlijk naar het strand geweest. Ik had oorkaarsen gekocht en die meegenomen naar het strand. Ja mensen het leven is hier zo duur. Daarom maar een bijbaantje begonnen. Had ik eerst 2 proefkonijnen, het zijn er inmiddels 17 geworden. Niet alleen bekenden maar ook locals. We hebben verschrikkelijk gelachen om onze stoelenverhuurder. Hij wist niet wat hij zag en keek als een verschrikt vogeltje. Toen zijn broer het voortouw had genomen, moest hij er ook maar aan geloven, ook zijn vrouw en zus wilden maar al te graag. Ik heb er gewoon een dagtaak aan. We zijn nu aan onze vakantie begonnen en ik heb nog 1 klant te gaan op het strand. Ik neem niet te veel mee want anders komt er geen eind aan. Heb over 3 dagen 15000 roepia fooi gekregen  en veel dikke knuffels. Heb intussen de bijnaam van dokter ibu Hilly. O ja voor degenen die niet weten wat 15000 roepia is. Helemaal 90 eurocent. Maandag weer naar het strand geweest en ondanks de hele zwarte wolken is het op een paar druppels na droog gebleven. Anita was met Lily naar Matahari ,een groot winkelcentrum. Toen die in Sanur uit de bus stapten kregen ze een enorme hoosbui over zich heen. Hemelsbreed  plusminus 200 meter bij ons vandaan. Ook op Bumas een extra zwembad. Maar wij zijn lekker droog gebleven. Vandaag eerst boodschappen gedaan en toen lekker naar het strand gefietst. In het begin een beetje bewolkt.in de loop van de middag ging de zon steeds meer schijnen. Een heerlijk dagje. Toen we terug kwamen van het strand, hadden ze gebeld dat de brillen klaar waren. Eerst een lekkere douche genomen, koffie gedronken en toen maar weer op de fiets gestapt naar de opticien. Brillen waren goed en toen werd ons gevraagd of we een formulier in wilden vullen dan wist de baas dat we een geregeld terugkomende klant zijn en krijgen we volgend jaar korting op onze aankopen. Toch leuk! Daarna opnieuw de fiets gepakt, de boodschappen thuisgebracht en weer op de fiets om naar ons diner te gaan. Halverwege werd er geroepen. Hans en lies zagen ons fietsen en zaten in een restaurant. Lies vliegt naar buiten en roept Roeland,Roeland . Komt de security van het restaurant met zijn rode lamp en loopt heel snel achter ons aan. Hij dacht waarschijnlijk dat we iets gestolen hadden, want Lies kan hard schreeuwen hoor. Ik wilde even wat geld wisselen,dus fietste ik door. De koers was onder de 16 en dat is me te laag. Inmiddels had Roeland me ingehaald en zei: Hans en Lies riepen ons. Wij weer terug en hebben toen samen met hen en Aldert en Janny  een heerlijke rijsttafel besteld. Aldert is de oud marktmeester van Amersfoort. Ze waren gister net teruggekomen uit Australië. Dit zijn ook zulke fijne mensen. Ontzettend gelachen met elkaar. Nu dus nog even het thuisfront laten weten, dat we nog geen moment heimwee hebben gehad. Nog even voor Mirella , hoe is het gegaan met tante Corrie haar stoelen.? En we kwamen er achter dat Marten en Tineke niet zijn uitgenodigd voor onze reislogger. Ik heb hun e- mailadres hier niet zou je dat even door willen sturen? Dan kan ik ze alsnog uitnodigen , maar dan moeten ze zich wel aanmelden anders krijgen ze hem nog niet. Voor Kim , fijn dat je alles geregeld hebt. We zijn nu al nieuwsgierig. Klik ook nog even op foto's want er staan er meer op dan na de vorige flits. Heel veel lieve groetjes van ons.

Foto’s

3 Reacties

  1. Gerard mentz:
    25 februari 2014
    Nog 6 maanden en 20 dagen dan zijn we er ook ;)...We hopen dan wat beter weer te hebben, maar jullie vermaken je goed zo te lezen. Gezien de koers zeer goed is en weinig wordt uitgegeven denken we dat jullie er wel een maandje aan toe kunnen voegen. Groetjes van Renee en elke nieuwsflits druk ik af voor hem. Geniet daar lekker met alle bekenden ! Gerard
  2. Robert Steur:
    25 februari 2014
    Hallo genieters van het luizenleven,

    Zo te lezen denken jullie nog lang niet aan de terugreis. Tja, door heimwee naar huis worden jullie niet geplaagd. Integendeel, het is zonneklaar dat jullie je helemaal thuis voelen op Bali. Het strandleventje, een bus- of fietstochtje, lekker naar de warung en bovendien gezellig klessebessen en veel lol met kennissen of vrienden. Ja, ja, jullie zijn echt in je element!
    Hebben jullie al Bakso gegeten, de populaire lekkernij in Indonesië? Het schijnt dat de verkoop van deze Indonesische balletjessoep een miljarden business is. De meeste verkopers brengen de balletjessoep rond in een gerobak (karretje). Het is weer eens wat anders dan een rijdende schoenwinkel. Misschien een mooi bijbaantje voor Roeland ;-), mochten jullie besluiten langere perioden op Bali te verblijven.
    Helaas, zijn er wel 2,5 miljoen bakso-verkopers. Niettemin, is Bakso in Indonesië een miljarden business, lazen wij. Omdat er zoveel verkopers zijn, is de concurrentie in deze markt groot. Om de concurrentie het hoofd te bieden, komen er telkens weer nieuwe smaken op de markt. Bijvoorbeeld met een vulling van garnalen, kaas of chocolade en nog een hele reeks andere smaken. Dus, Roeland, voor een man met een echte ondernemersgeest is de Bakso business is een buitenkansje :-).

    Nog veel plezier en de groetjes van Marion en Rob
  3. Wim Louwen:
    26 februari 2014
    lieve bovenburen, gelukkig brengt dat bijbaantje van Hilly veel geld op, kunnen we samen!!!!! weer een keertje van eten. Vandaag zal ik Hilly doen en mag ze rusten, daarna gaan we verder met vakantie vieren en lachen en muggen van ons lijf slaan. En die baantjes moeten wel anders kunnen we niet rond komen, wel als we veel eten.